Taman Negara

19 juli 2014

Vandaag stond in het teken van reizen. We hadden netjes vooraf een taxi besteld om ons naar de opstapplek van de bus te brengen, maar doordat het ergens niet goed was gegaan, moesten we alsnog zelf iets regelen. Gelukkig reden er op straat genoeg taxi's en waren we binnen no-time bij het busje dat ons naar Kuala Tembeling zou brengen. Het was een drie uur durende rit, met een gezellige hindoe met lange haren die van metal hield, waardoor we naar Antrax, Children of bottom, Slayer en ACDC hebben mogen luisteren tot de radio het niet meer deed. Daarna heeft de chauffeur de rest van de rit zelf gezongen.. Aangekomen in Kuala Tembeling lag er al een longtailboot op ons te wachten om ons in tweeënhalf uur naar het midden van de jungle te brengen. Tijdens de boottocht over de bruine rivier hebben we wat waterbuffels en zelfs een kaaiman gespot. Het varen met een bootje door het midden van de jungle was een mooie ervaring! Na geregeld van positie te hebben gewisseld en een houten kont te hebben ontwikkeld, waren we dan eindelijk aangekomen in ons jungle resort. We kregen een mooi houten huisje toegewezen, waar we meteen kennis hebben gemaakt met onze huisgenoot, Harrie de gekko. Bij het resort is een restaurantje, waar je allerlei soorten maaltijden kan krijgen, van nasi goreng tot Italiaanse pizza. Er loopt enorm veel personeel rond, maar die hebben nooit een horeca-opleiding genoten. Ze lijken allemaal willekeurig door het restaurant te sloffen ( ze hebben allemaal te grote schoenen aan) waardoor het soms lang kan duren voor iemand je bestelling komt opnemen of komt brengen. Het eten is niet van hoogstaande kwaliteit, maar wat had je anders verwacht midden in de jungle. Met een pilsje erbij smaakt echter alles beter! Na deze lange vermoeiende reisdag hebben we Harrie welterusten gewenst en zijn we heerlijk ons bedje ingedoken om samen te genieten van onze eerste nacht in de jungle.

20 juli 2014

Ook midden in de jungle is het ontbijt goed verzorgd, met veel keus. We hebben op ons gemakje gegeten en zijn daarna gaan kijken wat voor activiteiten we konden ondernemen. Het resort biedt verschillende excursies aan, maar omdat zij de enige aanbieder zijn, zijn deze vrij prijzig. Wij vonden dat we met onze scoutingervaring ook zelf wel een tochtje door de jungle konden maken, zonder gids. We besluiten naar Bukit Teresek, een bergtop, te wandelen, wat in het begin nog netjes wordt aangegeven met een bord. Ook het pad is in het begin goed begaanbaar. Er liggen overal houten planken en houten traptreden, waardoor de weg naar boven makkelijk te volgen is (makkelijk = veel zweten, hijgen en puffen, en regelmatig pauze om op adem te komen). Eindelijk aangekomen op de top was er een mooi uitzicht over een deel van de jungle. Erg lang hebben we hier niet van genoten, want de muggen waren een verwoede poging aan het doen om ons te pakken te krijgen, ondanks de deet. Snel een foto- momentje dus en dan beginnen aan de afdaling. Dezelfde weg terug leek ons niet zo interessant, dus we besloten voor een andere route te kiezen. Onderweg kwamen we erachter dat deze route behoorlijk steil naar beneden ging en er dus ook geen weg terug was. Hier geen houten traptreden meer, maar af en toe een touw om je te helpen bij de echt steile stukken. De bewegwijzering waren ze daar helaas vergeten, waardoor we soms voor een splitsing stonden en op goed geluk een pad moesten kiezen. Dat betekende soms ook weer een stuk terug lopen, omdat het gekozen pad niet helemaal de juiste bleek te zijn. Na heel wat klimmen en klauteren en zeiknat van het zweet hebben we toch de weg naar 'huis' gevonden! Omdat we al ons water al bij de klim naar boven hadden opgemaakt, zijn we meteen naar het winkeltje gegaan om met heel wat drinken ons vochtlevel weer op peil te laten komen. Hierna hadden we wel wat lekkers verdiend, dus bij het avondeten hebben we zowaar een driegangenmenu op! We wilden eigenlijk een mooi Maleisisch gerecht voor twee personen kiezen, maar dat had je dan blijkbaar een dag eerder al moeten doorgeven. Dan maar voor wat herinneringen aan onze Nieuw-Zeeland reis, met lam als hoofdgerecht en cheesecake als toetje. Na dit lekkere maal, was het tijd voor onze avond-activiteit. We zijn in het donker, dit keer wel met gids, de jungle in gegaan om wat van het nachtleven in de jungle te zien. We hebben wat spinnen, vlinders, boomkikkers, gekko's, twee centimeter grote mieren en wandelende takken gespot. Bij een uitkijktoren vertelde de gids dat je daar soms een olifant of tijger kan zien, maar helaas voor ons zagen we dit keer alleen een hert. Het was best bijzonder om in het donker door de jungle te lopen, waarbij je soms de sterrenhemel door de boomtoppen heen kon zien. Weer een mooie ervaring rijker!

21 juli 2014

Na heerlijk uitgeslapen te hebben en een lekker ontbijtje hebben we een deel van de wandeling van gisteren herhaald. Midden in de jungle is namelijk de canopy walkway te vinden. Dit is de langste route ter wereld tussen de bomen op 40 meter hoogte. Het is in eerste instantie gemaakt voor onderzoekers die aan de bovenkant van de jungle dingen wilden onderzoeken, maar ze kwamen er waarschijnlijk al snel achter dat dit ook voor toeristen interessant is. Voor iets meer dan een euro mochten we naar boven om zelf de jungle van grote hoogte te aanschouwen. De touwbruggen die ons van de ene naar de andere boom brachten kraakten en wiebelden soms gevaarlijk, maar het leverde wel mooie uitzichten op! Na deze jungle-ervaring zijn we nog een keer naar de uitkijktoren gewandeld in de stiekeme hoop een olifant tegen te komen, maar helaas, we moesten het doen met een tropische vogel en een dier in een boom waarvan we de naam niet weten, een soort kruising tussen een muis en een eekhoorn. Hierna zijn we met een bootje de rivier overgestoken om te bekijken hoe de mensen daar leefden. Het was een klein dorpje waar weinig te beleven was. Ergens langs de kant hadden ze voor de kinderen een leuk zwemparadijsje proberen te maken, met een berg zand en een zeil, waardoor het net een waterglijbaan was. Ook zijn ze op het goede idee gekomen om drijvende restaurantjes op de rivier te beginnen. Dat moesten wij natuurlijk ook even uittesten, dus deinend op het water hebben we genoten van onze 'fried rice' met wat lekkere vis en kip. Als toetje nog een heerlijk pannenkoekje met banaan en chocoladesaus, kortom genieten! En dat alles voor een habbekrats. Onze dagen in de jungle hebben we op het resort nog afgesloten met een pilsje. Bij terugkomst in ons huisje ontdekten we dat huisgenoot Harrie, als dank voor ons gezelschap de afgelopen dagen, een stinkend cadeautje had achtergelaten op ons bed..

22 juli 2014

Met weer een reisdag voor de boeg zijn we vroeg uit de veren gegaan om onze rugzakken in te pakken. Voor het ontbijt alvast uitgecheckt, zodat we later niet in de rij hoeven te staan. Het ontbijt hebben we nog op ons gemak kunnen nuttigen voor we de longtailbootjes instapten voor de lange boottocht terug naar Kuala Tembeling. De boottocht hadden we nu natuurlijk al een keer eerder meegemaakt, maar de natuur blijft toch schitterend om te zien! Voor we het goed en wel doorhadden, waren we al op de plaats van bestemming, waar netjes een huurauto voor ons klaarstond. Helaas voor ons is het een gloednieuwe Proton waar dus elk nieuw krasje op zichtbaar is. We hadden liever een oud wrak gekregen waar een nieuw krasje of deukje geen problemen oplevert, maar ja, je kan niet alles hebben! Maickel mocht achter het stuur en het links rijden was weer even wennen! Net als de vorige keer gebruikten we eerst de ruitenwissers in plaats van de richtingaanwijzer.. Ook de berm hebben we een paar keer op een haar na gemist, maar alles is gelukkig nog heel! De tocht naar de Cameron Highlands was mooi en de natuur veranderde gaandeweg. Minder jungle en meer plantages. We zijn nu net aangekomen bij ons hotel en gaan zo op zoek naar ons avondeten en bedenken wat we morgen gaan doen. Waarschijnlijk wat thee-plantages bezoeken! Als iemand nog tips heeft, horen we het graag!