Belum / Georgetown / Langkawi

25 juli 2014

Het avondeten gisteren was super verzorgd. Ze hebben hier geen menukaart, maar een uitgebreid buffet met voor ieder wat wils. Na hiervan genoten te hebben, hadden we nog wel zin in een afzakkertje. Een stukje naar beneden was een barretje, waar we de enige twee gasten waren. We hebben zelfs een privé-concert gehad, want er was die avond live muziek. Speciaal voor onze honeymoon heeft hij wat romantische ballades ten gehore gebracht, hartstikke leuk! In zijn pauze kwam hij ons 'verwennen' met durian, een typische Maleisische vrucht die erg populair is onder de bevolking. Uit beleefdheid hebben we een hapje geproefd, maar deze stinkende vrucht was niet aan ons besteed! Dat vond het personeel niet zo erg, want zij hebben de vrucht verder opgesmuld. Door de live muziek en de gastvrijheid was dit al met al een topavond!

Deze ochtend zijn we weer vroeg opgestaan, want we hadden vandaag een hele dag excursie geboekt. 's Ochtends moesten we verzamelen bij de jetty, waar we toevallig een Nederlands stel tegenkwamen dat we ook aan het begin van onze reis ontmoet hebben. We bleken met z'n viertjes dezelfde excursie te gaan doen. Eenmaal op het water bleek deze jungle er wat anders uit te zien dan de vorige. Meer water en meer kleine eilandjes. Verder zie je overal dode houten bomen uit het water steken. Het meer is schijnbaar ontstaan door een stuwdam, die gebouwd is om de communisten te verdrijven uit het gebied. Door al die houten palen moet onze gids goed opletten waar hij vaart, maar gelukkig is dit niet zijn eerste dag. Omdat we later op de dag naar een Orang Asli dorp zouden gaan, de oorspronkelijke bewoners van Maleisië, zijn we eerst gestopt bij een klein, drijvend winkeltje om wat snoep te kopen voor de kinderen in het dorpje. Onze volgende halte was bij een klein wandelpad, wat ons naar een erg zeldzame bloem bracht, genaamd de Rafflesia. Een erg bijzonder exemplaar, mede doordat deze bloem maar één week bloeit en wij het geluk hadden dat te mogen zien. Licht onder de indruk zijn we met onze jetty vertrokken naar het Orang Asli dorpje. Tegen de jungle, aan de rand van het water, stonden een paar hutjes op de oever. De chief was met de mannen aan het vissen, dus er waren alleen een paar vrouwen en erg veel kinderen. We hebben rustig rond mogen wandelen en alles kunnen bekijken. De mensen spraken geen Engels, dus onze gids heeft het een en ander uitgelegd over hun leefwijze. Het feit dat er zoveel kleine kinderen rondliepen, kwam vooral doordat de meisjes al op jonge leeftijd trouwen, tussen de 15 en 17 jaar. Ondanks dat de mensen niet veel bezittingen hadden, leken ze toch erg tevreden met hun bestaan. De kinderen waren vrolijk en werden natuurlijk nog vrolijker toen wij ons snoep tevoorschijn haalden. Met volle handen werden de snoepjes uit de zak gegraaid en met blije gezichten opgegeten. Ondanks dat het erg interessant was om wat van hun leefwijze te zien en te horen, voelde het ook wel een beetje ongemakkelijk, als 'aapjes kijken'. We hebben ze daarom niet lang daarna weer met rust gelaten en zijn met de boot op weg gegaan naar een kort trekkingpad. De gids vertelde spannende verhalen, over de keren dat hij een beer of een olifant had gezien en verstijfd van schrik was blijven staan. Wat een geruststelling.. Onderweg zijn we een 'salt lick' tegengekomen, waar de wilde dieren op af komen vanwege de goede mineralen die ze anders niet binnenkrijgen. Er stonden pootafdrukken van een tapir, maar natuurlijk zijn wij weer niks anders tegengekomen dan muggen, spinnen en termieten. Geen probleem, Wij genieten liever van de natuur dan oog in oog te staan met een grommende beer. Na deze wandeltocht konden we weer even uitwaaien op de boot. Onze laatste halte was bij een mooie waterval, waar we nog lekker wat gegeten en gerust hebben. Een heerlijk plekje om de excursiedag mee af te sluiten. Nu weer lekker even douchen, zodat we straks fris en fruitig kunnen dineren.

26 juli 2014

Vandaag onze laatste reisdag met de eigen auto. We hebben begrepen dat dit één van de laatste dagen van de ramadan is en dat veel van het stadsvolk op weg gaat naar hun families in de dorpen, oftewel druk op de weg! We probeerden om vroeg te vertrekken, maar daarvoor beviel ons bed net iets te goed.. Wat later dan verwacht zitten we dan toch in de auto en inderdaad, het was druk. Gelukkig voor ons ging de drukte in tegengestelde richting en konden wij lekker doorrijden. Onze Engelse TomTom wijst ons goed de weg, maar soms zijn de borden op de weg toch een beetje onduidelijk. Hierdoor missen we de afslag naar de lange brug die ons naar het eiland Penang zou brengen. Geen probleem, dan maar op naar de ferry en tijdens de overtocht lekker genieten van het uitzicht! De ferry bengt ons rechtstreeks naar Georgetown, waardoor we nog maar een klein stukje hebben moeten rijden. Mooi op tijd kwamen we aan in het hotel, waar we onder het genot van een welkomstdrankje hebben gewacht tot onze kamer klaar was. De meneer van de autoverhuur belde op en daar hadden we mee afgesproken dat hij de auto meteen kwam ophalen. 'Meteen' betekende echter dat we nog twee uur bij ons hotel hebben moeten wachten. Beetje jammer van onze toch al korte tijd hier. Daarna dus metéén de stad ingegaan. Georgetown ligt aan het water en daar hebben verschillende Chinese clans hun woonplek van gemaakt. Er zijn verscheidene houten pieren waar ze heel wat huisjes en een paar winkeltjes hebben en elke pier eindigt met een kleine tempel. De houten huisjes zijn gebouwd op palen, die meestal bestaan uit een stapel emmers vol met hard cement. Creatief zijn ze in elk geval! Behalve een Chinees deel heeft Georgetown, net als Kuala Lumpur, een gebied wat Little India heet. Veel kraampjes langs de wegen, waar je bijna doof wordt van de verschillende Indische liedjes die uit de boxen knallen. De geuren van het pittige eten en de kleurrijke stoffen maken dit een leuk stadsdeel om doorheen te wandelen. Verder zijn er in de stad heel wat tempeltjes te bewonderen. Bij één tempel kregen we zelfs een drumvoorstelling en een acrobaat te zien. Na ons zo de hele dag goed vermaakt te hebben in de warmte, hebben we de avond weer afgesloten met een heerlijk, koud pilsje!

27 juli 2014

Speciaal voor ons is de chef op tijd aanwezig om een vroeg ontbijtje klaar te maken. Iets na half acht worden we al opgehaald en naar de Ferry gebracht, die ons naar het paradijselijke Langkawi zal brengen. Het instappen en de bagage opbergen kost nogal wat tijd en moeite met zoveel passagiers, dus we vertrekken pas na negen uur. In het begin is de tocht nog rustig, maar zodra we meer op open zee zijn, golft de boot vrij heftig heen en weer. Links en rechts van ons wordt er naar de spuugzakjes gegrepen en is de toilet een veelbezocht kamertje. Gelukkig blijft dat lot ons bespaart, maar we zijn toch blij als we zo'n drie uur later weer voet op vaste land kunnen zetten. We komen aan in de stad Kuah, waar nog maar weinig zichtbaar is van het beloofde paradijs. Gelukkig komt dat steeds meer naar voren tijdens de taxirit naar ons resort. Meer mooie natuur en uitzicht op een prachtig blauwe zee! Het resort blijkt een klein paradijsje op zichzelf te zijn. Een enorm groot terrein met mooie houten huisjes die tegen de bergwand zijn gebouwd. Er zijn ook huisjes die op het water liggen, maar dat is voor ons niet weggelegd helaas. We kunnen ze natuurlijk wel bewonderen! Als we op ons gemakje de spulletjes aan het opruimen zijn, wordt er al op de deur geklopt. Wegens onze huwelijksreis krijgen we een fruitmandje en een heerlijke chocoladetaart in de vorm van een hartje. Dat wordt smullen! De aapjes kwamen meteen op ons balkon kijken of er iets te halen viel. 's Avonds hebben we lekker gegeten met uitzicht op de zee, dit keer onder het genot van een mocktail, een fruitige cocktail zonder alcohol. Hier gaan wij ons zeker nog wel een paar dagen vermaken!

28 juli 2014

Na heerlijk uitgeslapen te hebben, gingen we hongerig op weg naar ons ontbijt. Het resort blijkt wat te groot te zijn,want er stond een rij voor de ontbijtzaal. Één eruit, één erin. Gelukkig ging dat sneller dan verwacht en konden we gaan genieten van een alweer goed verzorgd ontbijt. Hierna ons klaargemaakt voor een wandeling naar de seven well waterfall. Het was behoorlijk heet dus de wandeling kostte nogal wat zweet en moeite, maar je moet er iets voor over hebben als je mooie dingen wil zien. Eenmaal aangekomen bij de waterval bleek dat alleen een beetje tegen te vallen. De rotsen waren mooi om te zien, maar het water liep er in een klein, miezerig straaltje vanaf. Misschien niet het goede seizoen voor een spectaculaire waterval.. Ach, dan maar lekker terug wandelen. Op de terugweg zijn we door 'oriental village' gewandeld. Een soort klein dorpje wat alleen maar bestaat uit winkeltjes, waar de helft helaas van dicht was. In dit dorpje is ook de kabelbaan te vinden die je naar een hoog punt brengt voor een schijnbaar fantastisch uitzicht. Er waren helaas meer mensen op dit idee gekomen waardoor er een enorm lange wachtrij stond. Dat proberen we dan op een ander tijdstip nog maar een keer. Het overige deel van de middag hebben we lekker geluierd en genoten van het heerlijke weer en het mooie uitzicht op zee.

29 juli 2014

Vandaag bedacht om op de scooter het eiland te gaan verkennen. Omdat ze alleen motorscooters hadden van 125 cc mocht Leonie niet zelf rijden. We moesten daarom als een echte Sjonnie en Anita samen op de scooter. In het begin ging dat nog voorzichtig, maar toen we eenmaal de smaak te pakken hadden, hebben we lekker rondgescheurd. Bij de stopplekken hebben we de helm op aanraden gewoon aan de scooter laten hangen. Dat voelt wat onveilig, omdat het bij ons waarschijnlijk meteen weggehaald zou worden, maar hier ging het gelukkig goed. Allereerst weer een poging gewaagd om een mooie waterval te spotten, maar ook deze bestond uit erg weinig water. Dan maar op naar de volgende plek. Het is gelukkig geen straf om hier rond te rijden, want de omgeving is prachtig. Naast de resorts zien we ook de wat minder luxe en de meer afgelegen woonplekken, allemaal gelegen in prachtig natuurgebied. Er was ook een black sand beach. Hoewel we weinig zwart zand hebben gespot, was het strand wel een plaatje om te zien! Op het eiland waren ook een paar handwerkplaatsen. Helaas was dat allemaal gesloten wegens de Hari Raya, de feestdagen om het einde van de Ramadan te vieren. Veel van de winkels op het eiland waren dicht, afgezien van de meeste eettentjes en een paar kledingzaken. Voor ons niet zo erg, omdat vooral de scooterrit zelf het mooiste deel was. Aan het eind van de dag zijn we nog een keer naar de kabelbaan gegaan en dit keer hadden we geluk. We waren de enige mensen dus we konden meteen door naar boven. Bovenop de berg had je een fantastisch uitzicht over het eiland. Soms kan je daarboven Thailand zien liggen, maar daarvoor was het bij ons net te mistig. Deze hele leuke dag hebben we afgesloten met een plons in het zwembad. Dat voelde een beetje ongemakkelijk voor Leonie omdat er alleen maar mannen en kinderen in het zwembad waren. Alle vrouwen zaten met volledig bedekkende kleding op hun strandstoeltjes. De blikken negerend hebben we toch lekker kunnen afkoelen in het zwembad, waarna het tijd was voor ons laatste avondmaal in Maleisië. Samen hebben we geproost op een hele mooie huwelijksreis in dit land. En de reis is nog niet afgelopen, want morgen vliegen we naar Singapore!